με 
Βγήκα έξω από το σπίτι της Μπρέντα στις 20:30, έτοιμος. Ήταν περίπου 32 μοίρες και έκανα πετάλι τρία μίλια μέχρι τον σταθμό Flagstaff Amtrak στο κέντρο της πόλης με όλα όσα θα χρειαζόμουν για να ζήσω για τις επόμενες άγνωστες εβδομάδες. Αυτό περιελάμβανε το κιτ συσκευασίας ποδηλάτων, μεταφορά νερού, έγγραφα, μεταβλητά ρούχα, το κιτ ύπνου και τα μετρητά. Δεν μπορούσα να το πιστέψω τότε και δύσκολα το πιστεύω τώρα. 1500 μίλια Baja με περίμεναν με το ποδήλατο. Ποδήλατο εκτός δρόμου. ATB
Είχα την εμπειρία μου από το Μεξικό, αν και όχι αρκετή. Αυτή η ζωή δεν θα είναι ποτέ αρκετή, αλλά το είχα. Έχω τρέξει στους δρόμους του Culiacán και έχω πιει στα malcons των πόλεων και των κωμοπόλεων και στις δύο πλευρές της Θάλασσας του Cortez. Έχω οδηγήσει φορτηγά καταδίωξης μέσω της Μπάχα, και κάποτε ξεκίνησα μια περιοδεία 500 μιλίων με μοτοσυκλέτα με ένα σορτς και μερικές σαγιονάρες στο πακέτο μου. Έκανα πάρτι στο Mikes Sky Rancho με τον Brob και πήγα στα πιο βαθιά με τον Scott Miller (RIP ο φίλος μου) να σερφάρει σε διαλείμματα σε βράχο ύφαλο στο K38. Και υπάρχει μέρος της ψυχής μου με τον Σαντιάγο και τον Πάμπλο στο Μαζατλάν, φίλους που αγάπησα από τους αγώνες δρόμου εκείνη την εποχή. Αυτή είναι η άτυπη ιστορία, περίπου είκοσι+ χρόνια στη δημιουργία που ενέπνευσε την ιδέα της περιήγησης στην Baja με τον πιο αυθεντικό τρόπο που μπορώ να φανταστώ: μέσω μιας εκδρομής με ποδήλατο εκτός δρόμου.
Κοίταξα τον Steve Garro, τον Scott Miller και μερικούς άλλους για beta, δεδομένης της αρχικής τους εμπειρίας στην Baja και όχι μόνο. Φανταστείτε τον προσανατολισμό που χρειάζεται για να δρομολογήσετε μερικές από τις πιο ερημικές ερημιές στο βόρειο ημισφαίριο πριν από το GPS ή τα έξυπνα τηλέφωνα, γιατί αυτό έκαναν. Γνώριζαν καλά τη διάταξη της περιοχής από την άκρη μέχρι την ουρά. από ποια πλευρά να στεγαστείτε, από ποια πλευρά να οδηγήσετε και πότε, και σε ποια πλευρά να μείνετε για ένα λεπτό περισσότερο. Και πήρα δείγμα από τη δημοσιευμένη διαδρομή Baja Divide και συναντήθηκα με συνταξιδιώτες εκεί. Θα μάθαινα ό,τι μπορούσα να ξέρω για τη γεωγραφία, τον ρυθμό, το ρυθμό και τις προσδοκίες της Baja.
Η πρώτη παραμονή τελείωσε με ένα αργό μαφιόζικο κομμένο νύχι, μετά με ωτοστόπ και συνάντηση με τη Μελ, που ήταν εξίσου πολύτιμη εμπειρία ζωής και τίποτα από αυτό που περίμενα. Ταξιδέψαμε καλά και παίζαμε με ένα μπουκάλι μεσκάλ σχεδόν κάθε βράδυ.
Αυτή η πρώτη περιοδεία είχε μήκος 700 μίλια και περιλάμβανε ιππασία για λίγες μέρες με την Olivia, μια σόλο γυναίκα στο δικό της συναρπαστικό ταξίδι στη χερσόνησο.
Η δεύτερη περιοδεία έγινε τον περασμένο Δεκέμβριο του 2021, μόλις 9 μήνες από την αρχική προσπάθεια και μόλις 8 μήνες από την ημέρα της συγγραφής αυτής. Όλα αυτά λοιπόν συνέβησαν πριν από λίγο καιρό. Είμαι 48 χρονών. Ένας ικανός επιζών. Την πρώτη μέρα της Baja επιβιβάστηκα σε ένα Amtrak με το ποδήλατό μου, με προορισμό το Σαν Ντιέγκο με μοναδικό σκοπό να δω πόσο μακριά ήμουν διατεθειμένος να οδηγήσω στη χερσόνησο Baja California, μόνος, κυρίως. Η καρδιά μου χτυπάει δυνατά. Τα μάτια μου ορθάνοιχτα. Το κιτ μου ήταν τέλειο. ήμουν έτοιμος. Και έτσι επιβιβάστηκα σε εκείνο το τρένο με προορισμό το Σαν Ντιέγκο με την περιπέτεια στο μυαλό μου και τις ελπίδες για ασφαλές πέρασμα στην καρδιά μου.
