με 
Κάθομαι εδώ ένα όμορφο βράδυ Δευτέρας του Σεπτεμβρίου και σκέφτομαι αυτή την παλιά κίτρινη σελίδα και όλα όσα μου έχει δώσει. Οι πόρτες που άνοιξε, οι άνθρωποι που γνώρισα, οι αγάπες κέρδισαν και έχασα…και αναρωτιέμαι αν κάποιος θα έδινε μια κουβέντα αν άρχισα να ξαναλέω λόγια.
Είμαι ακόμα βαθιά στο ποδήλατο, εξακολουθώ να κάνω ένα singlespeed τις περισσότερες φορές και έχω ακόμα πολλά να πω. Αξίζει όμως να το πούμε πια; Ετσι νομίζω.
Θέλω να μιλήσω για τον πουριτανικό βραχίονα του Βιομηχανικού Συγκροτήματος Ποδηλάτων που προσπάθησε να μας ακυρώσει και πώς σχεδόν λειτούργησε. Αλλά στην πραγματικότητα απλώς μας οδήγησε πίσω στις σκιές όπου νιώθουμε πιο άνετα. Θέλω να διηγηθώ ιστορίες περιπετειών με ποδήλατο. Σχετικά με τους τυχαίους και καταπληκτικούς ανθρώπους που έχω γνωρίσει στην πορεία. Θέλω να μιλήσω (λίγο) για το πώς η πιο αποτελεσματική μορφή μεταφοράς έχει κατακλυστεί από κουδούνια, σφυρίχτρες και συσκευές. Θέλω να μοιραστώ με τους άγνωστους αναγνώστες αυτών των pixel τις ιστορίες μου για εξερεύνηση, ανακάλυψη και απώλεια. Από τότε που επέστρεψα στις σκιές, έχω ερωτευτεί ακόμα περισσότερο με τη λήψη φωτογραφιών. Αυτές τις μέρες, είμαι ΑΥΤΟΣ ο τύπος στις βόλτες που έχω πάντα την κάμερα και οι φίλοι μου είναι άγιοι που την ανέχονται. Θέλω να μοιραστώ και εγώ μερικές από αυτές τις φωτογραφίες.
Ζω στο Κολοράντο τον περισσότερο χρόνο τώρα. Είναι μια μεγάλη αλλαγή από τις ερήμους της Αριζόνα που με μεγάλωσε στην ανδρική ηλικία, διαμόρφωσε τις απόψεις μου για τον κόσμο και κάλυψε το δέρμα μου. Είναι ένα διαφορετικό drum beat εδώ στους λόφους, αλλά είναι ένα απολαυστικό τραγούδι προς το παρόν. Η ψηλή έρημος δεν είναι μακριά. Θα μπορούσα ακόμη και να οδηγήσω εκεί σε μια μεγάλη μέρα, αν έπρεπε. Αυτό μου δίνει μεγάλη άνεση.
Πολλά έχουν αλλάξει στη ζωή των συντακτών αυτού του ιστότοπου. Όλοι είμαστε λίγο μεγαλύτεροι και ίσως και λίγο πιο μαλακοί. Αλλά αυτό είναι μάλλον αναπόφευκτο. Είμαστε ακόμα εδώ παρ‘ όλα αυτά. Ακόμα θυμωμένος και έτοιμος να μοιραστεί. Ακόμη και αν το πληκτρολογήσω αυτή τη στιγμή, μου θυμίζει ότι εξακολουθεί να νιώθω ωραία να εκτοξεύεις λέξεις στον αιθέρα. Εάν αισθάνεται καλά, μπορεί επίσης να συνεχίσει να το κάνει.
Καλώς ήρθατε πίσω στο σόου. Μου έλειψες. Ίσως αν μιλήσω λίγο, απλώς ίσως, να νιώσουν ξανά λίγο άβολα οι μισητές και οι μαμάδες. Αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι.
Κρατήστε το βρώμικο…
